STILLE NACHT, ONVEILIGE NACHT

(Aus: Daily Amsterdamned # 3, 17.6. 1997)

Het begrip zelf zorgde gisteravond, om een uur of 10, nog voor de nodige verwarring. Terwijl er op de Nieuwmarkt werd verzameld voor de 'jubeltocht langs banken en hotels' vond de een dat communicatie-guerrilla "het politieke nulpunt van de beweging" was, terwijl een ander dacht dat het "vast iets post-moderns" moest zijn. Of zo. En terwijl de heersende media vergeefs bleven informeren naar brandende barricaden dacht een derde dat het ongetwijfeld iets praktisch moest zijn. "Directe en creatieve sabotage van de repressie, daar gaat het om. Zoals het doorknippen van videokabels op Schiphol als er weer vluchtelingen gedeporteerd worden. Of het voorzien van de leus 'lesbian mothers are everywhere' op dat Bennetton-billboard!" Nadat het guerrilla-gezelschap tot zo'n 250 mensen was aangezweld trok het de binnenstad in, voorafgegaan door een perscommando en op de hielen gezeten door een hele stoet ME-bussen. Het aantal journalisten werd slechts overtroffen door dat der stillen. Wat volgde was een absurdistisch straattheater bij elk hotel, op elke straathoek en in elke steeg. Hotels waar op dat moment Euro-delegatieleden vertoefden, werden onthaald op ware dankbetuigingen als "meer werk, minder loon!" en "Fuck de natuur!" De telkens oprukkend ME-linies raakten flink van slag van diverse liefdesverklaringen en huwelijksaanzoeken. Evenmin wisten ze raad met tips als "Minder vrijheid, meer politie!" en verzoeken om eens flink in mekaar te worden gerost. En zo kwamen we al smeris toejuichend bij de Amstel terecht, tussen Halvemaansbrug en Blauwbrug. Het aantal rechercheurs in burger had zich in korte tijd zo sterk vermenigvuldigd dat ook zij plotseling een doodstille maar massale aandacht op zich gevestigd zagen. Deze onverwachte en radikale ommezwaai in de opstelling van de actievoerders ging als een lopend vuurtje door de politiegelederen; even na middernacht versterkten meerdere ME-linies het publiek. In hun enthousiasme wilden ze de acteurs zelfs niet laten gaan. De ingesloten stand-in comedians doodden daarop de tijd met wedstrijdjes waterschieten, zit-, lig- en blow-inns en, helaas tevergeefs, het opzetten van een free-fight tournooi tussen de beide ME-groepen. 

Ontsnapt! Het merkwaardige tafereel aan de Amstel heeft inmiddels de aandacht getrokken van een snel groter wordende groep aan de overzijde van het water, bij de Stopera. En van een passerend plezierbootje dat tot twee keer toe een groep mensen naar de overkant helpt! Het blauw vindt het nu niet leuk meer en sluit de groep in Spuistraat-stijl aan vier kanten in, terwijl de platbodem door de waterwouten naar de kant wordt gebracht. Dit tot groot ongenoegen van het publiek aan de Stoperakant; vuurwerk knalt, enkele stokken en stenen vliegen naar de boot van de Rijkspolitie te water en een viertal Eurotopvlaggenmasten gaan ten onder. De daders hiervan weten te ontkomen, ‰‰ntje dankzij de spontane hulp van een snelle scootergabber. De achterblijvers op de Amstel, zo'n 120 mensen, worden intussen allemaal opgepakt vanwege Overtreding van de Noodverordening en afgevoerd in drie stadsbussen. De menigte bij de Stopera blijft ingesloten totdat rechercheurs hebben gekeken of de vlaggenmastschavuiten er nog zijn. Volgens een ooggetuige werden mensen op 'activistenuiterlijk' geselecteerd en gefotografeerd. Ook een perskaart bood geen bescherming meer. Tegen 2 uur 's nachts leek de veiligheidszone rond Frederiksplein en Bank uitgebreid tot Rembrandtsplein (waar ook een groep van 20 mensen werd omsingeld) en Amstel. Het enige verschil met een politiestaat zou kunnen zijn dat uw redactie bovenstaand verslag in relatieve rust kon uitwerken en morgen hopelijk uitdelen. Woeste waarheid tegen woutenwillekeur...